LA FÉRA ED SAN ZVÀN

La Féra ed San Zvàn
la partès da luntàn,
l’è òna antìga tradiziòun,
l’è bèl tramandèrla
al nòvi generaziòun.

All’inauguraziòun
i fan la sfiléda con agli autoritèe
e tòtti al nòster specialitèe:
amaràtt, salòm, grana e turtlèin,
l’asé balsàma, lambròsc, srés e nusèin.

Davanti al Turòun, par fèr réder
e anch par critichér,
i declàmen al descòrs
dal Marchés e al so Fatòr.
La Banda e la Corèl
i sòunen e i cànten l’inno nazionèl.

In Césa la Funziòun
con dal Comùn al Gonfalòun.
Divérs intratenimèint
par creèr divertimèint,
conzért ed musica ed campàn
che tanta fèsta al fàn.

A gh’è la premiaziòun dl’asé balsàma,
dla nostra tèra òna buntèe
che i nòster Nòn i s’han tramandèe,
con al tèimp òna véra raritèe:
mo ch’al sia ed Spilambért, dove l’è nèe!

La piò bèla le Via Obici
con i so pòrdegh antìgh e al mercatèin:
par la Féra la sìra l’è tòtta illuminéda
con al bancarèl dla solidarietèe,
òna bèla iniziatìva par la comunitèe,
e tant a passegèr sò e zò par la cuntrèda.

Là a gh’è la cà dove le nèe Obici,
un personàg’, un gran scultór:
a Ràma l’è so la Madunèina in piàza de Spagna
e al nòster San Zvàn in Santa Maria sopra Minerva.
Sèinza dères dagli ari, l’è un caplavòr,
asvèin a òna statua ed Michelangelo, “al Redentòr”;
con orgòli, dal gran cl’è bèl,
l’è òna statua eccezionèl.

Via Obici l’è la via dla mé fanciullàzza,
l’am fa rivìver l’etèe dla spensieratàzza,
dal còrri in biciclàtta e chi éra un ragazòl
as nascundìva de drée al so canòl.

Al paés l’è pin ed zèint,
l’è un arciàm importànt
con un bèl nòmer d’ambulànt;
as gira, as guèrda, as sòuna,
as còumpra, as canta, as magna:
par trìi o quàter dè a l’àn
l’è bèl rivìver la tradiziòun;
a gh’è anch i baracòun,
e allòra viva la confusiòun!

La nòt bianca l’è la piò movimentèda
con tanta gioventù spensierèda,
ch’i gh’àn la véta in màn, purtròp
as vàd ch’i bàven tròp.

Ai mé tèimp l’éra un privileg’ vistìr bèin;
adès l’è piò bèl girér strapèe
con a metèe gamba al cavàl del brègh.

I dàn òna premiaziòun
anch ai nòster amìgh cagnìn e cagnòun
con al Bastardòun.

Mo quànd da la Ròca par finèl
i spèren in zél i fògh artificièl,
la pèr òna caschèda
ed tant culòr illuminèda,
cla salùta al Patròn ed Spilambért
con la so guàza, al so piazèl,
al so cés e al so turòun.
Da l’élt San Zvàn con sodisfaziòun,
un oc’ al zél e un oc’ al quatr’àri,
al regàla al paés la so benediziòun.

LAURA BERTARELLI ELMI
Spilamberto, 17 maggio 2019